اگر قرار است عبور زائران اربعین از مرزها به سیاق سال‌های قبل انجام شود، بهتر است در این باره تجدیدنظری اساسی صورت گیرد. جنگ تحمیلی ۱۲ روزه عبرت‌های بسیاری به همراه داشت که اگر به آن توجه نشود، نمی‌شود از دامن آسیب‌هایی که گربیان کشور را می‌گیرد، رها شد. روشن است از زمان پیروزی انقلاب اسلامی، کشور در معرض تهدید بوده و هست و دشوارتر از دشمن خارجی با جریان نفوذی مواجه هستیم که دشواری مبارزه با آن به مراتب سخت‌تر از دشمن خارجی است. از ابتدای انقلاب اسلامی تاکنون بیش از ۲۳ هزار نفر در جریان حوادث تروریستی به شهادت رسیده‌اند. روشن است عملی شدن این حوادث ناگوار هرچند ریشه در غرب دارد، اما مجریان آن جریان‌های نفوذ هستند که ساختار امنیتی تلاش‌های بسیاری برای شناسایی، بازداشت و مجازات آنها به‌کار می‌گیرد. بخش مهمی از ثمره تلاش‌ها در مواردی که مرز‌های کشور به حال خود رها می‌شوند از دست می‌رود. همه کسانی که در این سال‌ها راهی زیارت اربعین شده‌اند، شاهد هستند که عبور از مرز‌های زمینی به راحتی و با نشان دادن کارت ملی امکانپذیر است. براساس تجربه، سیل جمعیت برای خروج از مرزها، خصوصاً در روز‌های نزدیک به اربعین آنقدر زیاد می‌شود که اساساً امکان کنترل افراد وجود ندارد، برای همین تنها راه پیش‌رو، رها کردن مرز است که همه ساله صورت می‌گیرد. در چنین شرایطی هر تروریست یا مجرم تحت تعقیبی که قصد خروج غیرقانونی از کشور را دارد از ظرفیت ایجاد شده برای خروج از کشور استفاده می‌کند و به همراه لوازم یا تجهیزاتی که دارد از مرز عبور می‌کند. این روز‌ها پلیس از اعلام آمادگی برای برگزار مراسم اربعین خبر داده و زیرساخت‌های بسیاری برای برگزاری این آیین بزرگ فراهم شده است. با این حال باید در نظر داشت نباید در شرایط ایجاد شده این امکان فراهم شود که بسیاری از عوامل نفوذ از وضعیت ایجاد شده برای ضربه زدن به امنیت کشور استفاده کنند. از همین‌رو سازمان‌های خدمات‌رسان که وظایف آنها در خدمات اجرایی تعریف شده است باید با مرور وضعیت سال‌های قبل امکان کنترل همه افرادی که قصد عبور از مرزها را دارند، فراهم کنند.
